Slaapgebrek hoort erbij!

We weten het waarschijnlijk allemaal wel, als je een kindje krijgt dan zul je waarschijnlijk een stuk minder slapen. En dus horen we de woorden "het hoort erbij" vaker dan we misschien zelf zouden willen. Wat is een "normaal slaapgebrek" en wanneer is dit normale slaapgebrek, eigenlijk helemaal niet meer normaal en is de veelgehoorde "het hoort erbij" eigenlijk helemaal niet waar?

Als moeder van een prachtig zoontje die de eerste jaren van zijn leven helaas maar heel weinig sliep, weet ik als geen ander dat het niet altijd "normaal" is. Voor hem is het niet normaal, want een kindje heeft nou eenmaal veel slaap nodig voor de ontwikkeling en de groei en voor mij is het ook niet normaal om te (over)leven op met geluk totaal 4 uur slaap per nacht. Kan het altijd erger? Waarschijnlijk wel, maar het kan ook beter!

Een "normaal" slaapgebrek

Als je net een baby hebt gekregen dan ontkom je er niet aan dat je in de nacht minder zult slapen. Een pasgeboren baby slaapt dan wel tussen de 14 en 17 uur per dag, maar dit is verdeeld over meerdere slaapmomenten. Ook in de nacht is het belangrijk dat je baby genoeg voedingen krijgt en wordt het in de eerste weken zelfs afgeraden om je baby te lang door te laten slapen. Dus, zo lang jouw kindje nog nachtvoedingen nodig heeft, is het inderdaad normaal dat jij zelf ook minder slaapt en dat "hoort erbij" ;)

Hiernaast is het ook normaal dat je kindje in de eerste 3 maanden meer hulp nodig heeft om terug in slaap te vallen na het doorlopen van een slaapcyclus.

Naarmate je kindje ouder wordt vermindert de totale slaaptijd en is het de bedoeling dat je kindje langer achter elkaar gaat slapen in de nacht. Rond de 6 maanden kunnen veel baby's 6-8 uur aan één stuk slapen. Doet jouw kindje dit nog niet omdat hij/zij bijvoorbeeld nog een voeding nodig heeft, dan is dat ook normaal!

Wat nou als je kindje in totaal veel minder uur slaapt en bijvoorbeeld na maanden nog steeds elk uur wakker wordt? Of als je kindje alleen maar op de arm wilt slapen? Dan begint de twijfel. Is dit normaal, of is er iets anders aan de hand?

Wanneer is slaapgebrek niet meer "normaal"?

Er zijn een aantal signalen die erop kunnen wijzen dat het slaapgebrek van jouw kindje niet meer binnen de normale grenzen valt:

• Chronische gebroken nachten: Als je kindje ouder is dan 4- 6 maanden en nog steeds elk uur wakker wordt zonder duidelijke reden (zoals honger)

• Moeite met in slaap vallen: Als je baby lang nodig heeft om in slaap te vallen, ondanks een rustige en consistente bedtijdroutine

• Overdag extreem prikkelbaar: Gebrek aan slaap kan leiden tot overmatige huilbuien, prikkelbaarheid en moeite met troosten

• Slaapproblemen die jou als ouder uitputten: Als jij je overdag niet meer functioneel voelt en het gevoel hebt dat je continu op het randje van uitputting balanceert

• Veel minder uur slaap dan aangeraden: Als jouw kindje structureel onder het aantal uren slaap dat is aangeraden voor de leeftijd zit

Waarom "het hoort erbij" niet altijd klopt

Ook al kan deze uitspraak troostend bedoeld zijn, kan het ouders ook het gevoel geven dat ze zich aanstellen of dat ze er gewoon "doorheen" moeten. Dit kan leiden tot gevoelens van falen en machteloosheid.

Slaapgebrek hoort tot op zekere hoogte bij het ouderschap, maar structureel slechte nachten hoeven echt de norm niet te zijn. Zowel jij als je kindje hebben voldoende rust nodig. Goede slaap is essentieel voor de groei en ontwikkeling van je baby en voor jouw fysieke en mentale gezondheid.

Je stelt je NIET aan

Als ouder van een kindje dat weinig/slecht/moeilijk slaapt, heb je misschien weleens gedacht dat je je aanstelt, dat elke ouder hier doorheen gaat of een gedachte die ik zelf regelmatig gehad heb "misschien ben ik hier gewoon niet voor gemaakt". Je stelt je niet aan, slaap is 1 van de meest belangrijke behoeften van een mens en de gevolgen van langdurig structureel te weinig slapen kunnen groot zijn! Studies wijzen uit dat ouders die chronisch slaaptekort ervaren, een verhoogd risico lopen op:

1. Mentale gezondheidsproblemen: er is een sterke link tussen slaaptekort en depressie, angststoornissen en prikkelbaarheid. Ouders kunnen zich emotioneel uitgeput voelen, wat hun vermogen om effectief voor hun kinderen te zorgen kan beinvloeden.

2. Cognitieve achteruitgang: Chronisch slaaptekort kan leiden tot concentratieproblemen, geheugenverlies en een verminderd probleemoplossend vermogen.

3. Fysieke gezondheidsproblemen: Slaapgebrek verhoogt het risico op een verzwakt immuunsysteem, hart- & vaakziekten, hoge bloeddruk en metabole stoornissen zoals diabetes type 2.

4. Relatieproblemen: Gebrek aan slaap kan leiden tot spanningen in relaties, omdat ouders minder geduldig en emotioneel beschikbaar kunnen zijn.

5. Verminderde veiligheid: Ouders met slaaptekort lopen een verhoogd risico op ongevallen, zoals verkeersongevallen of ongelukken in huis, vanwege verminderde alertheid en coordinatie

   
   
   
   

   

   
   

Enkele tips die kunnen helpen

• Kijk naar de slaapomgeving: Is de kamer donker genoeg? Zijn er geluiden waar je kindje wakker van wordt? Is de temperatuur correct en is de slaapkleding daar op aangepast?

• Routine en voorspelbaarheid: Voorspelbaarheid werkt vaak goed voor baby's en peuters! Zorg voor een vaste bedtijdroutine zodat je kindje weet dat het tijd is om te slapen.

• Zelfstandig in slaap leren vallen: Dit is vaak 1 van de belangrijkste dingen waar het mis gaat. Als je kindje zelfstandig in slaap kan vallen, is er vaak al een grote winst in de hoeveelheid slaap.

• Wissel af: Heb je een partner, probeer dan af te wisselen.

Wanneer schakel je hulp in?

Als je voor je gevoel alles geprobeerd hebt en de situatie niet verbetert, kan het tijd zijn om hulp in te schakelen. Dit kan de huisarts of het consultatiebureau zijn, om eventuele medische oorzaken uit te sluiten, of een slaapcoach.

Het kan echt anders en het hoeft niet zo te blijven! Ben je benieuwd of ik als slaapcoach kan helpen bij jullie situatie? Plan dan een gratis vrijblijvend kennismakingsgesprek in.

Kennismakingsgesprek

Start Coaching